Nasıl sıcak şimdilerde. Ben ve benim gibi nem oranı sıfır olan yerlerde yaşayan ibneler için tek sorun gına getiren sıcaklar. Bir de bunun İstanbul'u var, Rize'si var bilmemnesi, Messi Messi. Nasıl bir işkencedir nem. Anneannem'e ziyarete gittik bu aralar. Artvin, Hopa'ya. Ben zaten otobüs Ankara'dan Samsun'a varıp mola verince mızmızlanmaya başladım. "Lan, nefes alamıyorum.", "Kocaman burun deliklerim var yine de tıkandı arkadaş, nasıl bi nem !?" Diye, hiç hoş değil. Neyse bu Hopa daha da bir başka. Çürük ay derlermiş Temmuz'a hakkaten öyle ama bazen yararlı da oluyor. Mesela köyün okulunun bahçesinde arkadaşlarla beraber plastik topla 21 aylık oynadık, sonra çalım oynadık. Bir hiphop klip zencisine dönüşmem sadece 7dk sürdü, 7dk. Elim elime değiyor, nasıl kayıyor. Terli terli böyle, 50 Cent'in arkasında yürüyen adamlar gibi oldum. Sonra denize girelim dedik tabi, karanlık çoktan çökmüş akşam vakti. E gittik kayalıklara, götümüz yemedi tabii. Hasta oluruz bahanesiyle kendimizi kandırdık. Ulan! Hamam'da kim hasta olmuş. Neyse yemedi bizim yuvarlaklar tabi, plastik topu da patlatmıştık zaten. Daha doğrusu kuzen dikti, bulamadık. Bi' de utanmadan bu ayın üçünde doğdum. Sevmiyorum Temmuz'u. Bok atıyorum!