Tek kişilik değil

Posted by Oduncu Gömleği | Posted in , , , , | Posted on Cumartesi, Temmuz 24, 2010

Keman çok daha sertti elektrik gitardan bu gece, bu barda. Her zamankinden aydınlıktı bar herkes hiçin, yo hayır. Bir kişi dışında, herkes için. O, kemanın sesiyle kapatmıştı gözlerini. Karanlıktı. Küçük sahneye altı kişi sığmıştı. Bağıra çağıra, gümbür gümbür isyan kokan bir parça çalıyolardı o gece, alakasız, insanların birbiriyle tanışmak için ve ya bazen bir doğum günü kutlaması düzenleyen küçük barda. O vokali dinlemeyi bırakmıştı, notalar konuşuyordu. Keman konuşuyordu. O açtı gözlerini. Sonra sordu keman; "Oropa?" Yanıtladı o; "Anlamadım?"

_ Neyi anlamadığın hakkında bi fikrin var mı ?
_ Söylediğini anlamadım.
_ Anlamaya çalış.
_'Oropa' nedir ?
_ Sevda.
_ Hangi lisanda sevda?
_ Lazca.
_ Neden ?
_ Çünkü Kaçkar orda, Marsis zirvesi orda.
_ N'olmuş öyleyse ?

Cevap gelmedi, anlaşılmaz notalar fısıldıyordu bu sefer keman. O sorusunu cevap almayı bekleyerek, boş kulaklarla dinliyordu sesleri. Tekrar sordu keman; "Oropa?" 'Evet' dedi o, 'Sevdalıyım.'

_ Büyük mü ?
_ Sence ? Bir barda yalnız başıma oturmuş bir kemanla konuşuyorum ? Sence büyük mü ?
_ Değil.
_ Yanılıyorsun, çok büyük.
_ Öyleyse yanında olmalıydın.
_ Karşılıksız benimkisi.
_ Bir kalp iki kişiye yeter de artar.
_ Yeterli değil, sen yayın olmadan konuşabilirmisin. Hayır.

Sustu keman. Kemancı şaşkın, anlam verememişti. Kemanın telleri kopmuştu. Hepsi birden. O' da son kadehini içti.

Comments (0)

Yorum Gönder