Komik adamlardı. Tam kelime anlamıyla değil, kara mizahdı onlar. Trajikomiklerdi. Bir ve ya her ne boksa o kadar sene ve ya zaman öncesinde itfaiye meydanına kız arkadaşlarımızla gitmememizi savunup delikanlılık taslıyorlardı. 'Ben bu şehri tanırım.' bakışları vardı kaşlarının altında. Şimdi o ibnelerin bazıları, parası olanları yada kafası çalışan bu komikler 4 sene eğitim alıp, tasdikli komikler olacaklar. Altı ay boyunca askerlikde komiklikler yapacaklar, her boku bildikleri için güzel dayak yiyecekler. Bunun getireceği eziklikle döndüklerinde daha da komik olacaklar. Komiklikleri ölene ve ya öldürülene kadar devam edecek. Ya da herşeyin farkında olduğunu sanan biz salaklarında ölmesi gerekecek. Çekilecek çile değil bu komiklerin esprileri. Biz hep bir ağızdan şunu haykırıyoruz; 'Haydi, yavaş dokun ve öldür bizi !!'