Yolun yarısına geldim.

Posted by Oduncu Gömleği | Posted in | Posted on Cuma, Aralık 25, 2009

Sokakları severim. Aslında büyüklerini, cadde cadde, şehirleri de severim. Hiç birinin ismini bilmediğim için lanet et bana. İsimsiz kaldırımlarda yürüyorum çünkü ben, minnacık, ufak koşar adımlarla. Kaç blok geçtim sayamadım, çünkü bu sokakta hiç bir blok yok. Ben ve hayallerim var ilerlemekte olan ve biz yolun yarısına geldik. Bir şair bekliyorum şimdi adı 'Yağmur' olan. Arkamdan seslense o mermi gibi sözleriyle, ve delip geçse sinemi şairin nameleri.

Beni tam şimdi vur şair. Beni şimdi vur çünkü ileriye gidecek cesaretim yok. Korkuyorum çünkü ya hayallerim bir arasokağa girer de, ben yolu tek başıma tamamlarsam diye.

Beni tam şimdi vur yağmur. Beni şimdi vur çünkü geriye dönecek yüzüm yok, buraya kadar adımlarım hep tek düze, tango ritmi tutarcasına geldi. Sendeleyerek yürüdüm, çünkü ben dans edemem.

Şimdi sokağın sikko kaldırımının tam ortasına gömüleyim. Burada öleyim ki, Hayallerim beni terk etmeden önce, aralarından ayrılayım. Suçsuz gözükerek, onları incitmeden ayrılayım. Çünkü onlar beni terk eder ve ben hala nefes alıyorsam, bir bardak su içecek halim olmayacak. Neden bilmiyorum ama olmasın istiyorum. Çünkü benim omuzlarımda melekler yok. Sol omzumda hayallerim, sağ omzumda ise hayal kırıklıklarım var. ve sağ omzumu hissetmiyorum. Ağrıyor, yüklediğim yüke yakınarak. Ben yine de hayallerimi kaybetmektense, onları kırmayı tercih edeceğim. O yüzden beni şimdi vur Şair, damla damla vur beni yolun yarısında. Kopacak çünkü sağ yanım, bir kolumu siktir et, hayal kırıklarım bile olmadan yaşayamayan ben, hayalleri olmadan hiç yaşayamam. Kurtar beni yağmur, damla damla vur. Yığılayım kucağımda hayallerim, ve etrafıma saçılan kırıkları ile.


Adam!

Comments (0)

Yorum Gönder