Düşünen Bazıları ve Düşleyen İbneler
Posted by Oduncu Gömleği | Posted in Ben, düşünce özgürlüğü, sen, Sınıf farkı, Yeraltı Edebiyatı | Posted on Cumartesi, Eylül 04, 2010
Bazı dediğim kesim bi kaç adım önde doğmuşlardır. Avantajları, dezavantajları vardır elbet ama şans hepsinin üstünde gelmekte, seninle aynı çizgideysek anlarsın beni. Değilsen, beni seni görürüm, sen göremessin. Geri dönüp bakmak zaman kaybı çünkü, Görebileceğin şeyler herzaman mutlu etmez. Bakmak istersin, ama görmeyi istemezsin. Eğer farkındaysan ne ala, yok döneceğim bakacağım bastığım yerlere şimdi kim basıyor dersen. Ben bir adımımı zoraki atmaktayım, absurd ve sevimsiz bir dansda ki küçük küçük, ritm tutan adımlar kadar ufak hareket etmekte ayağım, ayağım 42 numara bile olsa. Ufak ufak ilerlemekte, baş parmaktan sonuncusuna kadar sürtmesi lazım öncelikle, tek tek, o arnavut kaldırımlarının arasından çıkan sikko otlara. Çünkü düşünmekteyiz biz. Eğer senin gibi kolay ve rahat adımlarla, en rahat yürüyüş ayakkabısyla ilerliyor olsaydık fazla düşünmezdik. Tek sorunumuz ayağımza batan taşlar oludu. Oturup ağlar, yürümeye devam ederdik. "Ama lakin ki öyle değildir, özgürlüğü bidir" Whatever;
Çünkü düşünmekte bazıları, atacağı adamda nereye basacağını değil, çünkü ben ve aynı çizgide olduklarım bastıkları yeri düşünürler. Gelecekte ki adımları bırakında, atınca düşüneyim. Sizi ilgilendirmez. Geleceğimi siz planlayamassınız. Sevgili ve ya en yakın dost söyledikleriniz mantıklı gelir, "Götüm dinle" diye bi ses de gahipden gaip mi nasıl yazılıyorsa o sikko şeyden gelir sana o zaman.
Uzatıyorum cümleleri can sıkıntısından, edebiyat parçaladığımdan değil. Edebiyat bilmiyorum, tek sanat müzik. Kapsamakta zaten şarkı sözleri edebi metinlerin çoğunu ateşe vermekte. Şiir okumak, bencillik ve kişisel duygulardır. Gör ki bir müziği kimse tek başına yapmaz, yapanlarda çalgıları olmadan yapmaz. Saptırdım, çünkü çekiniyorum belki anlatmaktan. Hayır çekinmiyorum, sikimde değilsin çünkü;
Söylemek istediğin biz birkaç çizgi geride olanlar, ya da bir kaç sayı. Beklentilerimiz düşüktür, kazanmayı değil berabere kalmayı hedefleriz, duruma göre daha fazla geride kalmamak bile yeterlidir bize. Sınavdan 4 alınca ağlamaz, 2 alınca seviniriz. Çünkü kaygılanmayı unutmuşuzdur. Ağlamayı da sevmeyiz, gösteriş için yapacağımız tek duygu zoraki gülmektir. Aciziğimizden, avuntumuzdan değil alışkanlıktandır. Beklenti yaratmadığımızdan, senden de birşey beklemiyoruz. Çünkü sen sikik müziğinle televizyonda nam saldığında mutlu olurken, biz mp3 çalarımızın şarjı varsa, süper market servisini de yakalarsak eğer mutluluktan ölmekteyiz. Gittikçe kaliteli ol sen, kelimelerle şov yap. Bir felsefe parçala ki Enteller çatlasın.
Bizim bi alakamız olmayacak, çünkü biz anlamak istediğimizi anlayacağız. Ayrılık şarkısını, sevgilimizle aşk şarkımız olarak adlandıracağız. Yapmacık iltifatlar yerine "Kevaşem" demekteyiz.
Anlattıklarım delikanlılık ve ya "Karanlık sokakların, çirkin çocukları" oynamaca değil. Anlattığım şey yalnızlık falan da değil, yalnız değiliz. Anlattığım şey ilahi de değil, sikmişim yaradanı. Bana para lazım, para lazım ki otobüsü kullanabilelim, şarj lazım ki mp3 çalar susmasın o otobüste ki insanları bakışlarla tanımaya çalışırken. Bir arkaplan müziği lazım ki film gibi yaşayalım. Kurduğumuz hayaller gerçekleşmekten çok uzak, o yüzden asla hayal kırıklığı acıtmaz canımızı. Acıyana güleriz, birilerine hayran oluruz, birilerine bok atarız.
Tek bi ortak noktamız varsa bir kaç adım öndekiler ile, biz de geriye dönüp bakmak istemeyiz. Kaybolan bir eşya benim için değerini çoktan yitirdi belki, sevgdiğim ve ota boka söyleyip artislik yaptığım cümleler anlamını kaybetmiş bir kelime zincirine de dönüşür. Değer vermiyorum kaybettiklerime, kazanacaklarımı da düşünmüyorum. Elimdekilerle yetinmiyorum elbet, daha fazlasını istiyorum ama eğer bi paket sigara alamazsam, yolda ki adamdan bir sigara, üstüne üstlük bir de ateş istiyorum. Ter kokusundan sadece kendim rahatsız olunca, sallıyorum duşu. Bu kadar uzun ve saçma konuşmadan sonra tek söylemek istediğim şuydu, özetleyelim;
Ben bok gibiyim, yalnız değilim. Beğendirme, beğenilme kaygım sadece her insanda ki kadar. Demek istediğim; Düşleyen ibneyim, seni anlamak istediğim gibi anlıyorum o yüzden kitaplardan söz çalma bana, MFÖ' nün en taşşaklı şarkısından ben çocuk şarkısı sözleri çıkartıyorum. Sen klasik müzik dinlesende, benim için sadece bir eylem yaptığın. Çünkü ben klasik müzik sevmem. Ayrıcalığın yok, makyaja ihtiyacın yok.
Çünkü düşünmekte bazıları, atacağı adamda nereye basacağını değil, çünkü ben ve aynı çizgide olduklarım bastıkları yeri düşünürler. Gelecekte ki adımları bırakında, atınca düşüneyim. Sizi ilgilendirmez. Geleceğimi siz planlayamassınız. Sevgili ve ya en yakın dost söyledikleriniz mantıklı gelir, "Götüm dinle" diye bi ses de gahipden gaip mi nasıl yazılıyorsa o sikko şeyden gelir sana o zaman.
Uzatıyorum cümleleri can sıkıntısından, edebiyat parçaladığımdan değil. Edebiyat bilmiyorum, tek sanat müzik. Kapsamakta zaten şarkı sözleri edebi metinlerin çoğunu ateşe vermekte. Şiir okumak, bencillik ve kişisel duygulardır. Gör ki bir müziği kimse tek başına yapmaz, yapanlarda çalgıları olmadan yapmaz. Saptırdım, çünkü çekiniyorum belki anlatmaktan. Hayır çekinmiyorum, sikimde değilsin çünkü;
Söylemek istediğin biz birkaç çizgi geride olanlar, ya da bir kaç sayı. Beklentilerimiz düşüktür, kazanmayı değil berabere kalmayı hedefleriz, duruma göre daha fazla geride kalmamak bile yeterlidir bize. Sınavdan 4 alınca ağlamaz, 2 alınca seviniriz. Çünkü kaygılanmayı unutmuşuzdur. Ağlamayı da sevmeyiz, gösteriş için yapacağımız tek duygu zoraki gülmektir. Aciziğimizden, avuntumuzdan değil alışkanlıktandır. Beklenti yaratmadığımızdan, senden de birşey beklemiyoruz. Çünkü sen sikik müziğinle televizyonda nam saldığında mutlu olurken, biz mp3 çalarımızın şarjı varsa, süper market servisini de yakalarsak eğer mutluluktan ölmekteyiz. Gittikçe kaliteli ol sen, kelimelerle şov yap. Bir felsefe parçala ki Enteller çatlasın.
Bizim bi alakamız olmayacak, çünkü biz anlamak istediğimizi anlayacağız. Ayrılık şarkısını, sevgilimizle aşk şarkımız olarak adlandıracağız. Yapmacık iltifatlar yerine "Kevaşem" demekteyiz.
Anlattıklarım delikanlılık ve ya "Karanlık sokakların, çirkin çocukları" oynamaca değil. Anlattığım şey yalnızlık falan da değil, yalnız değiliz. Anlattığım şey ilahi de değil, sikmişim yaradanı. Bana para lazım, para lazım ki otobüsü kullanabilelim, şarj lazım ki mp3 çalar susmasın o otobüste ki insanları bakışlarla tanımaya çalışırken. Bir arkaplan müziği lazım ki film gibi yaşayalım. Kurduğumuz hayaller gerçekleşmekten çok uzak, o yüzden asla hayal kırıklığı acıtmaz canımızı. Acıyana güleriz, birilerine hayran oluruz, birilerine bok atarız.
Tek bi ortak noktamız varsa bir kaç adım öndekiler ile, biz de geriye dönüp bakmak istemeyiz. Kaybolan bir eşya benim için değerini çoktan yitirdi belki, sevgdiğim ve ota boka söyleyip artislik yaptığım cümleler anlamını kaybetmiş bir kelime zincirine de dönüşür. Değer vermiyorum kaybettiklerime, kazanacaklarımı da düşünmüyorum. Elimdekilerle yetinmiyorum elbet, daha fazlasını istiyorum ama eğer bi paket sigara alamazsam, yolda ki adamdan bir sigara, üstüne üstlük bir de ateş istiyorum. Ter kokusundan sadece kendim rahatsız olunca, sallıyorum duşu. Bu kadar uzun ve saçma konuşmadan sonra tek söylemek istediğim şuydu, özetleyelim;
Ben bok gibiyim, yalnız değilim. Beğendirme, beğenilme kaygım sadece her insanda ki kadar. Demek istediğim; Düşleyen ibneyim, seni anlamak istediğim gibi anlıyorum o yüzden kitaplardan söz çalma bana, MFÖ' nün en taşşaklı şarkısından ben çocuk şarkısı sözleri çıkartıyorum. Sen klasik müzik dinlesende, benim için sadece bir eylem yaptığın. Çünkü ben klasik müzik sevmem. Ayrıcalığın yok, makyaja ihtiyacın yok.
yazını çok sewdim. az-birazda seni.
Teşekkür ederim!