Uyandığımda, rüyayalarıma giren şarkıları açıp dinlemeyi çok seviyorum. Geç kalmayı, bu yüzden karanlıkta yürümeyi, yalnız..Hiç sevmiyorum. Bugüne kadar defalarca yapsam da sevemedim. Sigarasızlık katlanabilinir bir şey, ne yapacaksın ki yani ? Yok işte ama olsa çok daha iyi olurdu. Bunları daha rahat yazıyor olacaktım her nefesimde. Derdimden falan değil, sigarayı seviyorum. El alışkanlığım, kahvemin dostu, benim oyuncağım. Onu seviyorum. Güzel başlayıp nakaratta bozan, ya da tam tersini yapan şarkılardan nefret ettiğim kadar nefret ediyorum yapacak bişeyin olmamasından. Boşluktan yazıyorum, Kayıp, yazık. Başıboş geziyor şimdi parmaklar. Anlık düşünüyorum, sıçarım.

Gittiğim tatilleri özlüyorum, birşeye canım sıkılacaksa eğer, bu gidip de döndüğüm güzel şeylerin üzerinedir. Tatillerimi özlüyorum, orda da, evde yaptığımın aynısını yapsam da özlüyorum. Çünkü orda 'o' vardı. Deniz bir de; mavi, su. Her birinde vardı. Küçük kasabalardı, ona rağmen bir gördüğünü bir daha görmek zordu. O yüzden güzeldi, her gün yeniden doğuş, her akşam yine kaybet, yine uyku. Şu var ki; sabah yine, yeniden. Siktir et lan, bak hava sıcak bugün. Denize gitmeli.. Ya da tam giderken bi haftadır geçtiğimiz bu yolda ki cafèyi nasıl da farketmemişiz. Bi kaç hata yapmalı, herşeyin güzelini yaşamamalı orda ki, tekrar gitmek istemeli. Bi'şeyler eksik kalmalı, tamamlamaya bahane. Çünkü istediğini aldığında, o en sevdiğin şey de seni sıkarsa..NE BOK YİYCEN ONDAN SONRA..En çok istediğin Yere git, ama kaldığın yer müthiş olmasın. Ya da, ben ne anlarım. Güle güle.